Schaatsen, Hollandser wordt het bijna niet. Het doen is behoorlijk anders dan kijken, kan ik uit eigen ervaring vertellen. Het valt vies tegen op zo’n idioot gladde baan zoals bijvoorbeeld De Scheg.
Ik heb liever iets stroevigs zodat ik me af kan zetten en niet direct al met mijn neus op het ijs lig. Een paar jaar geleden dan toch lage noren gekocht, want op kunstschaatsen wilde ik gewoon harder en dat gaat nou eenmaal niet.
Houtjes
Ja, ooit gewoon op Friese doorlopers begonnen, want zo begon iedereen in de jaren ’80. Wat een rotdingen, ze gleden constant onder de schoenen weg, waardoor schaatsen een onmogelijke missie leek. Toch ging het op vijvertjes en kanalen en zelfs in ’87 met groep 7 een mini-Elfstedentocht met stempelposten op het Overijssels kanaal. Nou hadden we ook een leraar uit Friesland, dus de liefde voor schaatsen bracht hij de klas wel bij, compleet met Friese koek. Dat we in de klas de Elfstedentocht keken, vond de directeur niet juist want er moest gerekend worden, maar ja.. iets met een stukje algemene ontwikkeling.
Eh, hoe vaak ik al geschaatst heb op mijn nieuwe noren? We weten allemaal hoe vaak we echt ijs hebben dus dat is niet vaak. Skaten doe ik dus vaker, ben meer van het mooie weer. Wel les gehad van een schaatser, dus qua techniek moet het goed zitten.
Op het puntje van de bank
Toch kijk ik graag, vroeger al samen met mijn vader. Idioot vroeg mijn warme bed uit voor de Elfstedentocht. Brood vergat hij klaar te maken, er stond nog een koektrommel vol biscuitjes, dat ging ook wel die paar uurtjes. Vele namen kreeg ik mee. In mijn tijd Leo Visser en Gerard Kemkers. Johan Olav Koss, Karlstad, de noren waren eventjes beter en ook de Duitse dames een paar jaar sterker dan wij, met die maalpoten. Technisch niet mooi toen maar wat gingen ze hard. Inmiddels gaan wij harder, mede door de klapschaatsen van Zandstra en aanpassingen aan kleding en wat al niet meer. Toen waren Yvonne van Gennip en Annamarie Thomas mijn heldinnen. En ook zo nuchter, het gaat nog om sport, pure lijfkracht en de flow van het moment, alles moet op het juiste moment op zijn plaats vallen en dat is spannend om naar te kijken.
En dan die sfeer in het stadion, hoezo hooligans?? Dat doen ze daar niet. Iedereen leeft mee als iemand valt. Het hele land in tranen. Dat deden wij ook massaal toen we Wennemars onderuit zagen gaan. Ik werkte destijds bij de Rabobank, waar zijn oom ook werkte. We waren er ziek van met z’n allen. Ook met het gevalletje Kramer, een paar jaar geleden alweer.
Anno 2018
De eerste dag van de Olympische Spelen en Carlijn Achtereekte uit Lettele pakt Goud. Haar perfecte race gereden en Ireen Wüst achter zich gelaten. En ook Sjinkie Knegt doet bij de shorttrackers wat iedereen hoopt, een Olympische medaille mee naar huis nemen. En Sven flik het ook weer. Topper! Ik ga er lekker voor zitten, weer op het puntje van de bank. En ik haal dezelfde chocoladebiscuitjes met suiker in huis. Ze zullen weten dat schaatsen kijken een stukje opvoeding is.
Namen hoeven ze niet te onthouden maar mijn oudste weet al wie Sjinkie Knegt is, want hij heeft een baard en Jan Smeekens droeg de fakkel en komt uit onze woonplaats. Goed zo, jullie mogen door naar de volgende ronde. We gaan genieten van onze schaatsers en al die andere sporters en zijn stiekem extra trots op wat onze streek levert aan schaatstalent.
