Ik heb bij Go Ahead Eagles al eens sprookjes zien uitkomen. Ik was nog jong toen Dick Schneider moest op komen draven met good-old Jan Jongbloed en de Eagles speelden zich keurig veilig. In 2012 kwam Scott Calderwood met een karrevracht aan Engeltjes uit Schotland en haalden we op het nippertje de play-offs. Recent nog het sprookje van Hans de Koning, de knuffelcoach was ’s nachts wakker geworden en een systeem bedacht waar hij een matig seizoen deed omkeren tot een zegetocht welke zijn weerga niet kende. Ieder team werd omver geworpen dankzij het 4-2-4 systeem, alles klopte plots. Het zou zo maar kunnen dit seizoen, maar eerlijk gezegd zie ik niet voldoende progressie op het veld waaruit we moed kunnen putten voor dat sprookje. Misschien komt dat met het komende Paasprogramma wat het huidige team op de planning heeft staan. Twee tegenstanders (Helmond Sport en Jong FC Utrecht) waar eigenlijk van gewonnen kan worden.
Er zal dan wel anders gevoetbald dienen te worden dan in Dordrecht, want de winst van afgelopen zondag verbloemde het vertoonde spel. Echte uitgespeelde kansen had de Deventerploeg niet, de aanhang maalt er natuurlijk niet om; het resultaat telt. Het zat flink mee en dat is één voorwaarde voor een sprookje. Het spel echt maken zit er namelijk nog niet in, iets wat met die Paas-duels wel dient te gebeuren, gezien de tegenstanders. Net zo sprookjesachtig zijn de reacties van Jan van Staa de afgelopen maanden. Het botst nog wel eens en dat is gezien zijn wedstrijdevaluaties ook niet onrealistisch. De coach doet meer dan zijn best om de sfeer zo goed als mogelijk te houden. Ik heb een zwak voor Van Staa; hij straalt nadrukkelijk positivisme uit en gunt Maatman veel ontwikkelingsruimte als assistent. De Twente ‘spraakwaterval’ overdrijft hier en daar wel ernstig, soms een leuke maar wel ietwat naïeve eigenschap. Afgelopen zondag in Dordrecht was het ook weer eens het geval. Zo benadrukte hij eerst dat Eagles doelman Stevens enorm belangrijk was geweest toen hem er om werd gevraagd. Sonny Stevens had zijn ploeg gered, een keiharde feit gezien het gelukkig gewonnen duel bij FC Dordrecht. Maar enige seconden later staat diezelfde Van Staa te verkondigen dat zijn ploeg nauwelijks iets heeft weggegeven, dat botste, zoals vaker…
Laten we het maar op een zweem houden waar Van Staa zijn ploeg ietwat wil beschermen. Want zelfvertrouwen heeft de ploeg zeker getankt, maar goed spelen doet het elftal nog lang niet. En dat zal de komende periode echt wel nodig zijn. De basis is er bij veel spelers ondertussen wel; de onverzettelijkheid van mannen als Ketting, Schenk, Stans en Overgoor werkt aanstekelijk. Maar Hendriks is geen schim meer van de levensgevaarlijke spits van eerder dit seizoen. Buwalda, als back, is zorgelijk en vanaf de flanken is het ook allemaal erg voorspelbaar. Beltrame was zondag zelfs boos nadat hij werd gewisseld, ik hoop op zichzelf want van de huurling van Juventus mag wel iets meer verwacht worden. Het echte Kowet moet heel snel zichtbaar worden, het dwingende spel wat we al jaren kennen, het echte Kowet voetbal. De tijd dringt maar het sprookje leeft nog steeds voort…
