Het Go Ahead Eagles seizoen is ten einde, tijd voor een eindrapport. De gehele selectie gaat onder de loep, vorige week besprak ik de middenveld, nu is de aanval aan de beurt. Sam Hendriks was ‘on fire’, in het begin van het seizoen. Vorig seizoen tandenbijtend wissel achter De Kogel, maar dit seizoen getoond een gevaarlijke en veelzijdige aanvaller te zijn. Hendriks en doelman Stevens verbloemden de onhandige tactiek en onsamenhangende selectie enigszins. Samen met Leon de Kogel moest Hendriks het aanvalskoppel zijn, twee scorende spitsen en de rest van het elftal daarom heen. Zo ontstond, bij de toenmalige coach Vlemmings, het idee van 4-4-2. Op zich geen onlogische gedachte, echter het verdere systeem was te geavanceerd voor de ploeg. Daarnaast nam die andere spits, Leon de Kogel, zijn oude ‘vorm’ mee en was daarnaast veel geblesseerd. De chemie met Hendriks pakte niet uit zodat de grootverdiener in de winter mocht vertrekken Spanje. Daarnaast was in de zomer Pieter Langedijk aangetrokken, statistisch gezien de beste linksbuiten van de Jupiler League. Echter zijn zelfvertrouwen volledig kwijtgeraakt omdat Langedijk ‘misbruikt’ werd als middenvelder. Zoals de vele aankopen werd hij bedolven onder onduidelijkheid, twijfel, verkeerd systeem en meer wanordelijkheden. Givan Werkhoven mocht dikwijls invallen en deed dat eigenlijk met verve, hardwerkend toonde hij meer dreiging dan de statische De Kogel. Na de winterstop kreeg de jongeling zelfs het predicaat onverslaanbaar, als hij speelde verloor Kowet niet. Hij mocht zelfs als rechtsbuiten opdraven, maar dat was niet succesvol. Evenals Maneschijn op ‘zijn’ plek, de jonge Deventenaar komt kwaliteit tekort om kans te maken in het eerste en mag daarom ook vertrekken. Nemane werd gehaald in de winterstop, huurling van Man.City, dus kwaliteit! Echter viel dat tegen, redelijk snel, maar nooit de verwachte klasse getoond. De gehaalde Bruno Andrade zie ik het liefst op rechts, maar de Braziliaan wil zelf op links spelen. Evenals Van Staa geloofd de rechtspoot in het naar binnen komen van een buitenspeler. Een strategie die weinig verrassend is en absoluut flopte in Deventer. Een lichtpuntje aan het einde van het seizoen bleek de gehuurde Schets. In het tweede viel hij al op en in het eerste was hij ook kort succesvol. Direct scorend bij zijn debuut en hardwerkend. Benieuwd waar hij komend seizoen speelt nu zijn contract in Enschede is afgelopen. De samenstelling van de voorhoede was te matig dit seizoen, zelfs onder het twee spitsensysteem van Vlemmings. Hij kon nimmer omschakelen naar een aanvallender variant. Van Staa wilde direct 4-3-3 spelen en daarom kwamen o.a. Nemane en Andrade. Echter gooide Van Staan het systeem zelf ook vaak om, waardoor niemand voorin zijn draai kon vinden. Volgende week, in de afsluitende evaluatie, wordt de staf onder de loep genomen.
