Afgelopen vrijdag zag ik het weer even, in een ijskoude Adelaarshorst, goed gevuld en verwachtingsvol. Vanaf de aftrap ging de motor aan en de tegenstander werd er gek van, overtreding op overtreding volgde er: het jagende middenveld van Go Ahead Eagles. Er werd keihard gewerkt met op het middenveld hoofdrollen voor Van der Venne en Bakx. Laatstgenoemde volgde ik vrijdagavond, eigenlijk een beetje onbewust. Ik was vroeger zelf geen grootse voetballer, moest het juist hebben van mijn loopvermogen en werklust. Istvan Bakx is ondertussen senior aan het worden, het haar wordt dunner bij de 32-jarige, maar hij heeft er lak aan. Geen hippe baard of kale kop, gewoon haarkammen daar waar nog haar zit. Bij FC Oss moest hij op het middenveld spelen,terwijl Bakx eigenlijk als linksbuiten is opgeleid. De man met de techniek en het overzicht moest er flink aan wennen op zijn nieuwe stek, het lukte ook niet direct. Bakx ging er, net als zijn ‘wederhelft’ op het middenveld, extra energie in steken. Dat was de juiste formule, hard werken, mét brein en techniek. Hij zal wel eens gedacht hebben in de afgelopen jaren, waar zou mijn top hebben gelegen als ik dit eerder had ontdekt? Samen met Van der Venne was het wel het koningskoppel in Oss daarmee, dat koppel vormt nu het hart van het Deventer middenveld. Afgelopen vrijdag thuis tegen Den Bosch genoot ik weer van Istvan Bakx; constant in beweging, zwaar geconcentreerd en de wil om alles te winnen. Bakx kan zich bedenken in een beweging, terwijl hij een pass rechts wil geven bijvoorbeeld. Dan ziet hij plots links iemand weglopen, er beter voor staan.Bakx kan dan anticiperen, het lichaam alsnog draaien, de voet alsnog anders plaatsen terwijl de bal in sneltreinvaart onderweg is. Het klinkt simpel, maar dat is het niet. Het brein moet dat aankunnen, op volle toeren werkend en ook die andere oplossing zien, er wat mee doen en het laten slagen. Afgelopen vrijdag was het er weer een beetje bij het hele team, het gaf direct weer wat hoop, maar veel meer; vertrouwen. Men sprak dat ook uit achteraf, een beetje opgelucht was coach Stegeman zelfs. Want met de huidige selectie is een plek bij de eerste vijf best reëel, maar dan moet die arbeid wel effectief zijn,iets wat langzaam weer terug lijkt te komen. Als Bosvelt en Stegeman deze selectie bij elkaar weet te houden deze zomer, en er de ontbrekende schakels aan toe kan voegen…
