Rob Oostenrijk is uitvaartbegeleider in Deventer. Elke laatste vrijdag van de maand schrijft hij op deze plek over zijn werk. Soms met nuttige informatie, soms met een verhaal uit de praktijk.
‘En dan willen we graag na afloop met iedereen wat drinken in Dok H2O, want daar hebben we ooit een feest gegeven en dat paste goed bij ons’. We zaten bij elkaar om haar uitvaart voor te bespreken. Het idee om na afloop in de koffiekamer van het crematorium te zitten stond ze tegen. Dus een alternatieve locatie lag voor de hand. ‘En wat nou’ – vroeg ik – ‘als we de héle uitvaart in het Dok houden?’ Ze waren blij verrast. Kon dat? Was dat niet raar? Hoe zou dat dan gaan?
Op de dag van de uitvaart waren familie en vrienden naar het Havenkwartier gekomen. Een kleine 200 man. Ze stonden in de grote ruimte toen wij aankwamen. Als vanzelf weken ze uiteen terwijl haar gezin haar naar binnen droeg. We zetten haar voorin de zaal op een podium. Voor 50 mensen hadden we stoelen neergezet, de rest stond. Geen probleem. We herdachten haar, luisterden naar muziek. En na afloop toasten we met elkaar op haar leven in het bargedeelte van het Dok. Zij bleef bij ons, daar op dat podium, omringd door bloemen. Een prachtig beeld. Iedereen die dat wilde kon nog even bij haar zijn. Met een stift kon je een laatste groet op haar kist schrijven.
Na ruim een uur begeleidden we haar met een klein groepje naar de begraafplaats, nagekeken door alle gasten. ‘Dag lieverd!’, riep iemand toen we wegreden. Er werd geklapt. Het was een bijzonder afscheid geworden, helemaal in de lijn van wie zij was en hoe ze had geleefd.
