Het werd wat onrustig voor het uitvak, 228 man waren er meegereisd naar Kasteel Spangen vorige week zondag. Onvrede vooral over de prestaties op het veld, eigenlijk het niet presteren. De vlaggen die trots voorafgaand waren opgehangen werden vroegtijdig weggehaald. Met geërgerde gezichten werden de rood-gele doeken opgevouwen. Die ruim meegereisde toeschouwers waren luidruchtig in het Sparta stadion, ze voerden de boventoon in het knusse stadion waar de rest er bij zat als bioscooppubliek. Alleen de Sparta mars werd luidkeels meegezongen maar, heel eerlijk, de meeste Deventer fans zongen ook luidkeels mee. Echte liefhebbers, op zondag tijdig afreizen naar Rotterdam. Lange busrit, in het vak losgelaten worden en dan hun ploeg aanmoedigen. Ze bleven luidruchtig tot even na de rust, toen zakte het weg, samen met de moed, diep in de schoenen. Men keek elkaar vertwijfeld aan en begon alvast in te pakken. Even veerden ze op toen Van der Venne de eretreffer binnenschoot, maar het zat er gewoonweg niet in, vanaf het begin al niet. De Deventerploeg weet er al een kwart-eeuw niet te winnen en zondag was men lankmoedig. De vechtmachine zit vol zand, men loopt achteruit, krijgt de bal niet meer naar het juiste kleurtje en verstopt zich. Een vormdip die geboren werd tijdens de winterstop, het einde lijkt nog niet nabij. Na de eclatante nederlaag nam John Stegeman alle blaam op zich, maar waarom? “Ik ben eindverantwoordelijk”, maar jij verdedigt toch niet dramatisch? “Ik stel hem wel op”. Wat gaat er dan om in het hoofd van trainer Stegeman: “Lijkt mij niet verstandig dat ik daar uitspraken over doe.” Niet tegen te praten, hij stond me te woord, maar eigenlijk ook weer niet. Maar meer keuze was er ook niet, de selectie mocht niet met de pers praten. Onbegrijpelijk, zoveel ervaren rotten, die weten echt wel wat ze moeten zeggen. Of heeft Stegeman iets te verbergen, mogen we iets niet weten? Suggestief mogelijk, maar verklaar het anders maar. Direct na afloop van het duel zongen de hondstrouwe fans de ploeg weer toe. Het leeuwendeel weet dat het veel erger kan, het vorige seizoen is uit het voetbal geheugen verbannen, maar niet verdwenen.
