Er wordt wat afgelezen door de jeugd van Nederland. Op sociale media. Gewoon de hele dag. En nacht. Waar ouders vroeger nog wel eens een bedlampje uitdeden en een boek uit de handen van hun slapend kind haalden, is dat nu onvoorstelbaar. Het nieuwe boek, ook wel scherm genaamd, wordt niet meer dichtgeslagen. Docenten Nederlands staan ’s ochtends voor een slaperige groep en proberen een boek te bespreken van de boekenlijst van het lopend schooljaar. Boekenlijst? Het woord alleen al. Boek en dan ook nog een hele lijst. Er zijn belangrijker zaken in de wereld. Dat is van alle tijden. Ook in het pre-digitale tijdperk ging de discussie over dat ene dunne boekje. Of het wel of niet op de lijst mocht. En: is het wel literatuur? Een kasteelroman niet, Wolkers wel. Boeken lezen, echte literatuur vooral, blijkt toch weggelegd voor een zo te zien elitaire groep. Want ja, deze column lezen is andere koek dan de nieuwste pil van Peter Buwalda. Niet alleen de jeugd, ook volwassen lezers zijn quick scanners geworden. Kranten zijn steeds meer beeld en minder woord. Nieuwssites op internet strijden om wie het snelst iets actueels kan vertellen. En hup, weer verversen die pagina. Natuurlijk lijden de boekhandelaren er ook onder. De belezen babyboomers houden de verkoopcijfers nog op peil maar voor de komende generatie moet uit een ander vaatje worden getapt. Dat lijkt te gaan ontstaan wanneer wij kijken naar de bestsellerlijsten. Want wie scoren daar? Juist ja: Cruijff, Gijp, Kieft, Nouri, Van Gaal, Janssen, Zlatan, Don Leo. Kortom: football fan meets bookstore. Dat biedt perspectief. Commercieel gezien. De docent Nederlands kan zijn boekbespreking voortaan in de Adelaarshorst houden. En dat jaarlijkse elitair-literaire schrijversfeestje in de Republiek Amsterdam kan maar beter op tijd beginnen met restylen. Vanaf volgend jaar dus allemaal naar het Boek en Bal.
