Wie mijn columns vaker leest weet dat ik vanaf de winterstop mijn twijfels heb uitgesproken over de prestaties, het gedrag en het gebrek aan progressie met het elftal, maar ook individueel met de spelers. Ik maakte er veelal geen vrienden mee, want: “het was allemaal zoveel beter dan het seizoen ervoor.” Maar ja, het kon natuurlijk ook niet veel slechter. Ook heb ik aangegeven dat ik persoonlijk mijn excuses zou aanbieden aan John Stegeman als ik mis zou zitten. Ik baal er van dat ik uiteindelijk gelijk kreeg, en dat excuus gaat er dus niet komen. Niet van mij tenminste, logischer zou een excuus zijn vanuit Stegeman zelf, een sorry richting de club en zijn heerlijke aanhang. Ik wil niet, een week na dato, mijn frustraties over het papier laten lopen, want dan komt deze krant pagina’s tekort. Maar een excuus, omdat Stegeman zich voordeed als een clubliefhebber zoals een landverrader dat in oorlogstijd doet, lijkt mij wel op zijn plek. Breeduit lachend na het pijnlijkste moment van het seizoen, als een enorme dreun in het gezicht van alles en iedereen die de club lief heeft. Gedreven door de drang naar macht, gevoed door de greep van het geld stapt Stegeman naar de aartsrivaal, de club achterlatend als een zwaargewonde adelaar. Waar is dan die clubliefde waarmee hij de populariteit van de fans voor zich won, wanneer vertelde hij überhaupt de waarheid? De spelers toonden hun ongenoegen door iedereen te bedanken, behalve hun trainer dan. Dat ze een uniek afscheidscadeau bedachten voor die oud-trainer; een PEC shirt ‘besmeurd’ met hun handtekeningen en voorzien van de veelzeggende tekst: ‘John je salaris is GESTEGEMAN’… Dat is een geweldige respons, symboliek dat ze geraakt zijn, hun vertrouwend beschaamd. Ze moesten het vertrek horen via de sociale media; wat nu vuile was binnenhouden, team zijn, regels en afspraken. Het ligt nu achter ons, de gewonde adelaar moet herstellen, intern wordt daar hard aan gewerkt. De tijd dringt weer eens, er zijn niet eens genoeg spelers om een wedstrijd te spelen. De club en zijn aanhang weent nog steeds en het zal nog wel even duren voordat de wond geheeld is. Zelfs een charmeoffensief zal niet helpen, alleen tijd…

Vorig artikelWoningbouw aan de Stationsweg in Colmschate
Volgend artikelVVD bepleit onderzoek naar duurzame energiecentrale