Het slot van mijn rapport. Je hebt de terugblik op de aanval nog te goed. Misschien wel de belangrijkste linie van het elftal, tenminste afgelopen seizoen. Daar werd het verschil gemaakt, het is maar hoe je het ziet. De linksbuiten positie was de achilleshiel van het elftal, Stegeman startte in paniek met middenvelder Dzepar op die plek. Dit omdat hij goed uit de voorbereiding kwam en een plek verdiende, aldus de oefenmeester. Als hij die echt verdiende dan zou Orhan wel op zijn eigen plek, het middenveld, staan. Stegeman had een probleem; geen goede linksbuiten in de selectie. We hebben Langedijk, maar die komt nog geen lantaarnpaal voorbij. Het vertrouwen lag dus bij Dzepar, maar hoe hard de jeugdige uit Eefde ook werkte, een linksbuiten werd het nooit, hij krijgt een onvoldoende. Van Moorsel mocht er ook spelen, af en toe Andrade, de man van glas, als hij fit was. In de winterstop werd ‘de oplossing’ binnengehaald: Het ‘buitenkansje’ heette Dekker, een rebelse linkspoot die van club tot club trok op zoek naar succes. Ook hij bleek het niet te zijn, dus het gevaar moest ergens anders vandaan komen. Omdat in een 4-3-3 systeem maar drie man voorin staan, wordt het al snel voorspelbaar, en dat bleek ook snel. Al was Jaroslav Navrátil wel een speler die het verschil kon maken, dat deed hij gedeeltelijk ook. De Tsjech, die zijn leermeester volgde naar Deventer, was uitblinker van de eerste seizoenshelft. Hij maakte toen mede het verschil, vaak onnavolgbaar. Maar hij bleek de enige voorin en dat is te weinig, toch een dikke voldoende voor de rechtsbuiten. De centrumspitspositie werd uiteindelijk ingevuld door Thomas Verheydt, een bruut ogende Hagenees die zijn best deed als een Noorman over te komen. Stegeman had andere wensen, maar die zijn vaak bedrog. Verheydt was enkele maanden de schrik van vele verdedigingen, maar na de winterstop wist iedereen het ook wel zo’n beetje. Zonder een plan B modderde de selectie door en eindigde het seizoen in een nieuwe ‘net niet versie’. Verheydt was daar ongewild een hoofdpersoon in, hardwerkend, maar niet intelligent genoeg, hij krijgt een onvoldoende. Concurrentie kende hij niet, Pouwels leek even ‘rising star’, maar zakte even snel weer weg. Stegeman maakte niemand beter, ook de spits uit Dalfsen niet. Bosvelt probeerde in de winter andere spitsen te halen zoals Vente, maar het mocht niet baten. Volgende week hopelijk weer de actualiteit in…
