Vakanties zijn al heel lang geen avontuur meer. De tijd dat je zwetend in je auto zonder airco bij een douane stond te wachten op een stempeltje in je paspoort, ligt ver achter ons. Dat je in een lokale super naar eten zocht dat je wel bekend voorkwam, idem dito. We zijn wereldreizigers geworden. Vakanties zijn gewone consumptieartikelen waar we eisen aan stellen. Waarvan wij zelf willen bepalen hoe het er uit ziet. Geen verrassingen dus. En natuurlijk allemaal voor een koopje. Om daarna bij thuiskomst te klagen dat het nu toch echte de laatste keer was met die prijsvechter zonder beenruimte. Maar voor de rest was het wel genieten geweest in dat ‘kindervrije’ Turkse all inclusive resort. Dat kon je aantikken bij je boeking. ‘Russen-vrij’ was ook mogelijk. Want ja, daarvan is bekend dat zij de buffetten al leeggeschept hebben nog voordat jij de menukaart hebt bekeken. Het enige wat maar niet wil lukken: ‘Hollander-vrij’. Eigenlijk zijn we al sinds de VOC-tijd overal op de wereld aanwezig. Klein land, grote mond. Dan zit jij daar heerlijk aan een mooi strandje in je bamboehuisje dat je via een klein duurzaam reisbureau hebt geboekt. Je slaat het meegebrachte boek dat je al maanden wil lezen open en neemt een eerste slok van je koude biertje. Waarna de vakantiedroom in één keer uiteenspat door de buurman van honderd meter verderop in een ander bamboehuisje. Die in onversneden Mokums, zonder enig gevoel voor zijn omgeving, luid en duidelijk naar jou roeptoetert: ‘Hé buurman, weet jij toevallig wat Ajax gister heeft gedaan? We hebben hier geen internet. Jij wel?’ Weken, maanden van zorgvuldige voorbereiding en inlezen voor deze unieke vakantie verdwijnen als sneeuw voor de zon. Overal, maar dan ook werkelijk overal kom je ze tegen. Er is geen ontkomen meer aan. Overal ter wereld krijg je de groeten uit Holland.
