Kerst en Oud en Nieuw. Dagen waarop we de warmte van ons huis, onze familie en vrienden opzoeken. Een periode ook van verstilling. De natuur komt tot rust. Bladeren zijn van de bomen, de laatste kleur komt van bessenstruiken. Maar het is ook een periode waarin het gemis van een geliefde extra gevoeld wordt. En niet alleen in het eerste jaar.
Er is veel te zeggen over rouwen. Boeken vol. En tegelijk is mijn gevoel dat er niet zoveel te zeggen valt… Behalve dat alles normaal is. En de belofte dat het uiteindelijk zachter wordt. Maar daar heb je helemaal niets aan als een dierbare is overleden die je enorm mist. Dan kan de pijn groot en allesomvattend zijn.
Ik heb geen tips voor hoe je hiermee om moet gaan. Rouwen is niet eenvoudig. Ik heb in mijn eigen leven ervaren dat je het moet uithouden met wat er is. Dat klinkt nogal zweverig helaas. Maar toch is dat het beste: constateren dat dit is hoe je je nu voelt. Mooier wordt het niet.
Maar de pijn kan wel verzacht worden door aandacht van vrienden en familie. Dus misschien richt deze column zich wel op hen. Heb aandacht voor mensen in je omgeving die mogelijk verdriet hebben en zich eenzaam voelen. Ga even langs, bel op, stuur een appje. Er is niet zo veel voor nodig. Het verdriet kun je niet wegnemen, maar de wetenschap dat mensen naast je staan is vaak al genoeg.
Kerst is het feest van de liefde. Ik wens u alleen van harte goede kerstdagen. Rob Oostenrijk
Rob Oostenrijk is uitvaartbegeleider in Deventer. Elke laatste vrijdag van de maand schrijft hij op deze plek over zijn werk. Soms met nuttige informatie, soms met een verhaal uit de praktijk.