De oranje gemutste kliko’s puilden dit jaar bij hun eerste leging uit van de plastic huisjes. De winterdorpjes van Neerlands grootste grootgrutter bleven nog geen maand overeind staan. Ze werden, heel duurzaam, massaal gedumpt. Vol spanning was het wachten op de volgende verantwoorde actie. ‘Wilt u een kassabon?’ ‘Nee, dank je.’ ‘Koopzegels?’ ‘Nee, dank je.’ De spanning wordt bijna ondraaglijk. Maar de bijverdienende scholiere achter de kassa blijft even opgewekt en vraagt: ‘Spaart u de plaatjes van onze voetbalhelden?’ Ajakkes, daar is ie! Vanuit het witte winterdorp staan we ineens op de groene grasmat van de eredivisie. Voetbalplaatjes, wat een vondst! Daar hadden ze op het hoofdkantoor toch nog aardig wat moodboard-sessies voor nodig gehad. Maar de snelle jongens en meisjes van het reclamebureau speelden als vanouds in op het sentiment. De overgrootouders van al die kinderen die je nu van achter dranghekken plaatjes proberen af te troggelen, spaarden ze al. Voetbalplaatjes zijn zo oud als toen ze zongen ‘we gaan naar Rome’. Toen zaten ze nog bij een pakje sigaretten. Rookte opa zich naar een fijne longkanker als kleinzoon zijn fraai gebonden voetbalplaatjesalbum maar vol kreeg. Die kon daar ook rustig een paar jaar voor uittrekken. Spelers bleven hun club lang trouw. Tegenwoordig is onze voetbalheld al getransfereerd voordat je hem in het album bij zijn club hebt kunnen plakken. Maar het plaatje is gebleven. Panini heeft er zelfs een topsport van gemaakt. Wij moeten vrezen dat de lopende plaatjesactie bij de lichtblauwe supermarkt een voorbode is van wat ons nog te wachten staat bij alle supers tijdens het komend EK Voetbal. Dan zal een oranje tsunami het klimaat verder vervuilen. Na weigering van de voetbalheldenplaatjes houdt de opgewekte scholiere zich keurig aan haar script en vraagt: ‘Nog een prettige dag verder?’ ‘Ja, dank je. Dat wel.’
