In ons land is eigenlijk alles wel geregeld. Van Grondwet tot Algemene Plaatselijke Verordening. We worden omringd door wetten en regelgeving. Over het algemeen worden die regels goed nageleefd. Soms omdat het praktisch is: ‘in Nederland rijden we allemaal rechts’, soms omdat het iemand wel goed uitkomt. Het algemeen eigen belang, zeg maar. Als de regelhandhaver een wat minder begripvolle burger ontmoet en het is niet echt een misdrijf, dan gaan we Hollands gedogen.
Als het maar in verhouding staat tot elkaar. Je het kunt uitleggen. Op de dichtbeambte ministeries in Den Haag hebben ze daar vaak moeite mee. Verzinnen ze regels of wetten die aan een normaal mens niet zijn uit te leggen. Maar daar gaat het nou net om. Ministeries halen op die manier regelmatig negatief het nieuws. Van toeslagen (Financiën) en Groningse aardbevingen (Economische Zaken) tot aan minder eiwitten (Landbouw). Buiten de Haagse usual suspects is er verstopt in de Zeister bossen nog een ministerie. Dat van Voetbalzaken. Daar lijken ze de Haagse ambtenaren in alles te willen overtreffen.
Met als laatste toppertje de wet Virus & Voetbalkijken. Serieuze volwassen mannen, vooral mannen, zijn op hun Zeister ministerie aan het kijken hoe de voetbalcompetitie qua publiek het best kan worden opgestart. Met het hondstrouwe supporterslegioen dat als Elfstedentochtrijders in de startkooi staat te wachten op de eerste wedstrijd. Dan heeft de woordvoerder het over stadionbezettingen van 20 tot 40% en het vanuit Den Haag opgelegde juich- en zangverbod. Allemaal met een gezicht van ‘dat begrijpen we toch allemaal wel’. Nooit bij een wedstrijd geweest, denk je dan. Handhaafbaarheid nul. Vetkampstraat eind augustus. De straat staat vol seizoenkaarthouders met een briefje van de dokter. De temperatuur begint aardig op te lopen wat de kans verhoogt dat je er niet in komt. Opa, al veertig jaar seizoenkaarthouder, blijft rustig. Bij de poort springt het licht toch op rood. Te oud, uitgeloot.
