Acteurs en schrijvers die korte verhalen voorlezen. Afgewisseld met muziek. Dat is heel in het kort wat ‘Uitgelezen Verhalen’ al sinds 2014 viermaal per jaar organiseert. Begonnen in Bouwkunde en nu in Mimik. Voor een inmiddels trouwe schare fans. Op 16 september is er weer een voorstelling. Ditmaal met schrijfster Mensje van Keulen en acteur en regisseur Han Römer. Met Han spraken we over verhalen vertellen.
Door Marcel Schoemaker
Elkaar verhalen vertellen doen we al sinds mensenheugenis. Kinderen kun je er blij mee maken. Werd in jullie gezin ook gelezen of voorgelezen?
Nee, daar was geen ruimte voor. Vader Piet was in verschillende beroepen altijd op pad en eenmaal als acteur zeker. Moeder bestierde het gezin van vijf. Het was een prima gezin waar wat meer discipline wel fijn geweest zou zijn. Vader stimuleerde mij wel om de school goed te doen.
Maar zonder overdrijven kunnen we zeggen dat het acteren, regisseren, produceren en wat niet meer, al generaties in het DNA van de familie Römer zit. Waar komt dat vandaan, is er een gemeenschappelijke noemer aan te wijzen?
Dat was Piet, zelf een autodidact als acteur. En hij werd met Stiefbeen & Zoon heel snel beroemd in die tijd. Dat lukte met één zwartwit zender heel goed. Dat wilde de anderen behalve zus Anne ook wel. De rest is geschiedenis.
We moeten ook vaststellen dat er, behalve van het schermpje, minder gelezen wordt door de jeugd en volwassenen. Wat kunnen we daar aan doen? Zie je daarin een rol weggelegd voor de theaterwereld?
Niet echt. Het lijkt een cliché maar het begint toch thuis bij ouders die voorlezen en op school natuurlijk waar er meer ruimte voor zou moeten zijn. Op die plekken moet de vonk overslaan. Zo word je ook toneelspeler.
Van de overheid hoeven we het niet te verwachten. Er is geen echte cultuurvisie. Vind je dat dat anders zou moeten, ook op lokaal niveau?
Cultuur wordt onderschat. Het gaat tegenwoordig alleen maar over groei, economie, geld. Cultuur is geen hobby. Cultuur is alles wat wij als mensen produceren naast geld verdienen. De zin van het leven is meer dan geld alleen. De politiek heeft andere belangen, burgers moeten zelf in actie komen. En als je dan iets van de grond krijgt, volgt de rest vanzelf.
Voor de theaters en acteurs waren het ‘lege’ tijden. Hoe heb jij de afgelopen coronatijd gevuld?
Heb er niet zo veel last van gehad. De leeftijd maakt dat ik ook aan leuke dingen kan denken. Wel gaan we met toneelgroep De Ploeg komend seizoen door met de toneelbewerking van ‘Festen’, naar de gelijknamige film van Thomas Vinterberg. Waar ik in een eerste bewerking de zoon speelde en Piet de vader, ben ik nu de vader. De actuele waarde van het stuk is onverminderd groot.
16 september ga je in Mimik voorlezen. Is een acteur altijd als vanzelf ook een verhalenverteller?
De mens is een verhalenverteller. Je neemt je eigen geschiedenis mee, maar elk met zijn of haar eigen verhaal, eigen ervaring. Zo ervaar ik dat ook als ik er met mijn zus Anne over heb. We hebben dezelfde geschiedenis meegemaakt, maar ervaren een eigen invulling, beleving over hoe het was.
Het thema van de avond is: ‘De loop der dingen’ waarbij niet-levende objecten een belangrijke rol spelen in de vertellingen. Ken je in je eigen leven een niet-levend object dat een belangrijke rol speelt?
Voor de evolutie en alles daaromheen heb ik altijd grote belangstelling. Ben gek op stenen die in miljoenen jaren zijn gevormd. Als ik een mooie steen zie liggen, kan ik hem niet laten liggen.
Je speelt trouwens een thuiswedstrijd als jonge bewoner van Deventer. Hoe is dat zo gekomen?
In Amsterdam, waar ik altijd heb gewoond, woonden we prachtig op 11 hoog. Ook in Spanje hadden we een huisje. Dat betekende veel onderhoud en veel rijden. We wilden niet wachten tot Magere Hein op onze appartementsdeur zou kloppen en dus wilden we nog een stap zetten. Groen was een steekwoord maar ook een rivier in de buurt. ‘Deventer’ kwam langs, puur impulsief. Zo zijn we hier op de Worp terecht gekomen, met heel veel aardige mensen om ons heen, op een relaxte plek van het land. Zoals Marsman al schreef: ‘denkend aan Holland zie ik brede rivieren traag door oneindig laagland gaan’. Ik woon nu in dat gedicht!
Kaarten voor deze voorstelling op donderdag 16 september vanaf 20.00 uur in de serie Uitgelezen Verhalen zijn te koop via de website van Mimik (€ 18,50 p.p. inclusief pauzedrankje, korting voor vrienden, leden Deventer Literair en CJP).
