Column de Hanze uitvaartzorg: Persoonlijk

“Kom naar ons, want wij zorgen ervoor dat de uitvaart persoonlijk wordt!” Zo staat het
niet helemaal in de advertenties, maar het is wel de strekking. Persoonlijk. Het
toverwoord dat iedere kleine of grote uitvaartonderneming gebruikt; persoonlijke
aandacht, persoonlijke zorg, persoonlijke begeleiding. Iedereen biedt het en loopt er mee
te koop.

Waar het volgens mij over gaat is dat er aandacht is voor de wensen van de overledene en
naasten. Tegenwoordig is het individueel, waar vroeger standaard de basis was.
Bijzondere wensen zorgde ervoor dat er tegenwoordig meer mogelijk is. Bijvoorbeeld: “Vader
was claustrofobisch en wij willen hem liever niet in een kist begraven, kan het ook anders?”
vormde de aanzet tot opbaarplanken en lijkwaden. “Wij zijn niet kerkelijk, kan de plechtigheid
ook elders?” was een vraag die ervoor zorgde dat het afscheid in een café gehouden werd.
Bij bijzondere wensen zegt een goede uitvaartleider niet: “Dat zou ik niet doen”. Nee, een
goede uitvaartleider gaat in op deze individuele wensen. Het zijn de nabestaanden die de
uitvaart persoonlijk maken.

Zo werd mij gevraagd om een foto van het haakwerk van moeder op de rouwkaart te drukken.
Niet omdat deze zo mooi was, maar omdat zij er zo op heeft zitten mopperen. Belangrijk, want
achteraf was dat het eerste teken dat het met haar niet zo goed meer ging. Mijn voorstel om het
haakwerk op de kist te leggen vond men een waardevolle aanvulling.
Ik moet ook denken aan de dominee. Zijn echtgenote wilde dat hij in zijn toga in de kist ging.
“Hij is zo lang dominee geweest, hij had em zo vaak aan”. Het ontroerde mij dat deze toga
letterlijk tot op de draad versleten was. Persoonlijker kon deze uitvaart niet worden, terwijl
niemand van de gasten dit gezien heeft.

Misschien is dit een goed moment om na te denken over uw eigen uitvaart? Wat zou deze
moeten bevatten om uw leven recht te doen?

Alexander IJsendorn (45) is uitvaartleider bij De Hanze Uitvaartzorg in Deventer. Maandelijks
schrijft hij over hetgeen hij meemaakt. Soms informatief, soms met een lach, soms met traan,
maar altijd persoonlijk!