Column Robert Heukels: Onderschat nooit de Belgen
De Belgen komen altijd met geduld. Philippe Rommens werd door Paul Bosvelt opgevist in Oss en leek niet de meest spectaculaire aankoop, maar uiteindelijk werd hij de schilder van de ploeg. Rommens ontpopte zich langzaam maar zeker tot de patron die met zijn waanzinnige traptechniek en bijna maniakale arbeidsethos Go Ahead in vuur en vlam zette. Denk aan Zwolle-uit, denk aan NEC-uit, denk aan Utrecht-uit, maar denk ook aan zijn talloze fijne corners en vrije trappen.
Keeper Jari de Busser kwam er ook niet meteen patsboem doorheen, bleef rustig wachten op zijn kans, maar toen die kwam, stond hij er. Inmiddels wordt hij alom gewaardeerd als een van de beste keepers in de eredivisie. En nu is dan de oester geopend die Mathis Suray heet. De man uit Charleroi die liefst vier jaren in Dordrecht rijpte, beloofde veel met zijn status van beste speler uit de KKD. Maar wie moest hij bij Go Ahead uit het elftal spelen? Linthorst en Llansana zijn op de dubbele zes goud waard en op tien openbaarde zich de waanzinnig spelende Jakob Breum. Suray vond zichzelf terug in het gevecht van zijn leven, werd het afhaken of doorbreken? De zieners onder de volgers zeiden dat Suray een bizar groot talent was, de critici zagen zijn invalbeurten waarin hij vooral moeite had met het omschakelen.
Onderschat nooit de Belgen, zeker niet als het leeuwen zijn, zoals Suray, geboren immers op 26 juli 2001, als zoon van een talentrijke voetballer. Met de genen zat het dus wel goed, met zijn bij Anderlecht genoten opleiding is hij gezegend en met zijn doorzettingsvermogen is ook niks mis, want sinds Suray de kans krijgt groeit hij per wedstrijd en etaleert hij meer en meer zijn klasse. Toen enkele aanvallers wegvielen en Breum en Tengstedt geblesseerd raakten, werd er naar de bank gekeken. Milan Smit en Mathis Suray, die moesten er nu klaar voor zijn. Waren ze dat wel? Nou en of. Meer dan dat. Juist dit duo gaf het team een extra boost, doelgericht, creatief, onverschrokken. Smit de target man en de afmaker, Suray de nieuwe vormgever.
Reserve staan, zitvlees kweken, het is heus niet gemakkelijk. De twijfel kruipt in je kop: ben ik wel goed genoeg? Hoe lang gaat deze rol in de schaduw duren? Maar de Belgen van de Eagles pakken allemaal hun tijd en loeren op hun kans. En dan ineens, patsboem, staan ze daar in volle trots en glorie. Rommens, De Busser, Suray, ze geven de Eagles vleugels en fladderen stoïcijns naar de top. In de Belgische vlag zit rood en geel, het kan geen toeval zijn. De schitterende voetballer Mathis Suray is aan het doorbreken en we mogen er getuige van zijn en we genieten ervan zo lang dat kan.
