Column Robert Heukels: Een week geen wedstrijd
Het was even stil voor de storm. Geen Kowet. De jongens genoten van de rust, sommigen zagen we heerlijk uitwaaien in leuke steden, anderen speelden hun interlands, soms met succes, soms met vooral veel beleving. Het X-account van Niet Te Kraken kwam met een wedstrijd uit het verleden op de proppen, Go Ahead-Twente, 3-3, de wedstrijd van Lloyd Kammeron, met commentaar van Evert ten Napel. Zeven minuten genieten vond Niet Te Kraken, maar het was vooral zeven minuten defensief gepruts. Gek toch hoe snel de tijd gaat. In mijn geheugen staat de wedstrijd als legendarisch te boek en ik heb destijds inderdaad waanzinnig genoten, maar nu de jaren er stof overheen hebben gelegd, stelde de match in de praktijk weinig voor. Er werd nauwelijks verdedigd, de snelheid liet ten wensen over en keeper Peter Rufai maakte er een ongekend potje van.
Ik ben bang dat vele potjes tussen deze derby uit de jaren negentig en pak hem beet 2018 gekoesterd, maar beter niet meer uitgezonden moeten worden. Het voetbal dat momenteel gespeeld wordt door Go Ahead Eagles is van een niveau en een intensiteit dat we nog nooit hebben gezien. Ik denk dat alle data doorslaan in het voordeel van de huidige tijd en niet zo’n beetje ook. Daarom heb ik ook altijd een beetje moeite met mopperkonten die de toename van mensen die verliefd zijn geworden op de huidige ploeg de aanwas van successupporters noemen. Het is helemaal geweldig als je er ook was toen we voor 2200 man speelden tegen Oss en Emmen, maar ik vind het echt veel leuker om in een overvol stadion naar een ongekend goede ploeg te kijken die het moderne voetbal speelt.
Als romanticus koester ik het verleden en alles moet je zien in de tijd. Maar nu de weken van verzilvering ingaan, de weken waarin de spelers en stafleden gaan knokken voor de bekroning, kan mij de steun niet massaal en groot genoeg zijn. Die prachtige taak is niet alleen weggelegd voor mensen die in een roodgele wieg zijn geboren, op dat feest is iedereen welkom. Hoe meer roodgele zielen hoe meer vreugd.
