Het Go Ahead Eagles seizoen is ten einde, tijd voor een eindrapport. De gehele selectie is inmiddels onder de loep geweest, nu in het afsluitende deel de technische staf. We starten met Leon Vlemmings  Hij werd binnen de nationale voetbalbond gezien als een trainer die zijn tijd vooruit was. Schreef plannen en zou met Ron Jans een belangrijke rol gaan spelen in Zeist. Echter wist Bekking hem te strikken en haakte Jans daarom ook af om naar de KNVB te gaan. Die Vlemmings moest wel iets in zijn mars hebben! Gewapend met laptops, IPads en een Drone trachtte hij zijn plan bij te brengen aan een onsamenhangende en weinig intelligente groep. Het leverde hem de hoon van de supporters op, zeker toen de resultaten tegen gingen vallen. Hoeveel schuld had Vlemmings daar eigenlijk aan? Hij werd gedwongen om 4-4-2 te spelen met twee volwaardige centrumspitsen in de selectie, Vlemmings verzon er een plan omheen. Wat hem wel aan te rekenen viel is een systeem wat niet werkt bij de bestaande groep, dat had hij beter moeten inschatten. Zijn behaalde resultaten waren vele malen beter dan onder Van Staa die er nog spelers bij mocht halen ook halverwege. Jan van Staa, de kleine babbelkous die een open sollicitatie deed na ontslag van Vlemmings. Hetzelfde trucje herhaalde hij overigens aan het einde van het seizoen richt RTVOost, iets wat eigenlijk beschamend werd. Van Staa als papa figuur faalde, ook als technicus. Want binnenkomend met de visie om 4-3-3 te gaan spelen, haalde hij het systeem ook dikwijls door elkaar. We hebben 5-3-2 gezien 4-1-3-2-1 en uiteindelijk weer 4-3-3. Beltrame als rechtsbuiten, als linksbuiten, maar nauwelijks op zijn  vertrouwde no 10 plek. Buitenspelers aan de verkeerde kant, met name Langedijk met zijn linkervoet aan de rechterkant. Suk als no 10 wat hem uiteindelijk zijn contractverlenging in Deventer kostte, Suk moet ballen afpakken en inleveren bij de spelmaker. Echter zat de spelmaker meer op de bank of op de verkeerde plek, zodat Suk het zelf moest gaan doen. Na 15 meter wist Suk het ook niet meer en faalde. Stans op die positie was ook niet gelukkig, leuke speler, maar geen spelmaker. Het ontbeerde Van Staa er niet aan, maar hij gaf de huurling van Juventus nimmer het vertrouwen. Grootste struikelblok van Van Staa waren zijn bijna kolderieke evaluaties na de duels. Met name bij de verloren duels waar hij meer had gezien dan wie ook. Hij overdreef daarbij enorm, vertelde soms gewoonweg onzin. Niet bewust om de pers om de tuin te leiden, meer om zijn team te beschermen. Echter slaagde die opzet niet, hij maakte zichzelf er ongeloofwaardig mee, zelfs tegenover zijn eigen spelers. Ik kijk uit naar John Stegeman, kan ook “lullen als een bananen bar”, zoals hij dan zelf zegt, maar er zit wel logica in bleek in Almelo.

Vorig artikelSNEAKPREVIEW Jubileumboek Deventer 1250 jaar
Volgend artikelZwaar weer trekt over Deventer