Het lijkt de goede kant op te gaan met Go Ahead Eagles. Dit tot enorme opluchting van de selectie zelf. Afgelopen weekend werd gewonnen van FC Dordrecht en die overwinning werd toch een beetje gevierd. Ik vind dat iedere overwinning gevierd mag worden, tegen wie dan ook. Maar nu in het bijzonder. Want het voetbal mag dan niet altijd even oogstrelend zijn, de resultaten zijn best okay. Het vieren van de overwinning startte in het stadion zelf, de ploeg deed de vertrouwde ronde en de gezichten van de spelers stonden op ‘standje zomer’. Ook het publiek was enthousiast en dat is wel anders geweest. Want recentelijk werden de spelers uitgefloten, denk maar aan het duel thuis tegen Jong AZ. Het duel was inderdaad niet om aan te gluren, maar ze gingen wel met een 1-0 voorsprong de rust in. Toch werden de elf uitgefloten, stevig ook. Een striemend fluitconcert van fans… Ik zag de koppies van de spelers die naar binnen liepen, ze snapten er helemaal niets van. De tweede helft was zo niet nog slechter en uiteindelijk werden de punten gedeeld. Eén van de redenen is dat gefluit, het tast het zelfvertrouwen simpelweg aan. Het zijn nog jochies, onzekere mennekes die keihard werken, stuk voor stuk. De Adelaarshorst is gevreesd om zijn passie, het publiek, die brullende menigte die het thuisteam tot grote hoogtes kan drijven. Ik denk met weemoed terug aan de tweede helft tegen RKC, de finale van de play-offs. Voor de thee alle hoeken van het veld gezien en toch met slechts 2-1 de catacomben in. Een life-line was die ene treffer. De tweede helft trok het publiek hun team over het dode punt en het onmogelijke werd gerealiseerd, nou ja, bijna dan. Die sfeer toen, de spelers waren lam, maar stonden op en overwonnen de slechte vorm van de eerste helft. Daar is het Deventer publiek toe in staat. Maar het kan ook averechts werken. Dat er een ‘Horstvrees’ gaat ontstaan. Een speler die net even meer meegaat in de onzekere vorm die het team momenteel heeft. Dan uitgefloten worden, die gaat er echt niet beter van spelen! Afgelopen vrijdag zag ik de opluchting, zeker van die spelers die snel geraakt worden door een brullende Adelaarshorst. Laten we, ongeacht de soms slaapverwekkende vertoningen, de ploeg blijven steunen. Geef dat team de kracht mee die het ontvangt als het publiek er echt achter gaat staan. Wij kunnen ze over dat dode punt brengen.
