Wat is dat eigenlijk, hoe omschrijf je fan zijn? Iedereen heeft er een eigen visie over, dat maakt het tevens uniek. Iedereen ervaart het ‘fan zijn’ op zijn eigen unieke wijze. Als ik door de Vetkampstraat loop, voorafgaand aan een wedstrijd, zie ik veel fans. Zo zijn er fans vanuit Deventer, vanuit de andere kant van het land, de andere kant van de wereld. De een is niet beter dan de ander, iedereen is fan op zijn of haar eigen manier.
In de rust trof ik kort een fan die de gehele eerste helft aan het werk was geweest vanuit de supportersvereniging. Hij herkende mij, had een verzetje nodig en vertelde zijn voorspelling: “Ik heb gezegd dat we met 0-1 achter zouden komen en het uiteindelijk 2-2 gaat worden”. Zijn pretoogjes gaan glimmen, het staat immers 0-1 halverwege, en hij vervolgd met de vraag: “Gaat dat ook lukken?” Ik vertelde hem dat beide Kowet spitsen voortijdig groggy zijn gaan douchen. Deze fan was de hele eerste helft zo druk voor de club en al zijn fans, hij wist van niets! De teleurstelling op zijn gelaat deed mij pijn. Ik zat prinsheerlijk vooraan, terwijl hij achter de schermen aan het werk was, alles had gemist. Nu was het voetbal toevallig niet best, maar ook de mooie duels mist hij dus. Dat is ook een fan!
Net zoals de suppoost die na afloop probeerde idioten tegen te houden die het veld bestormden. Net als de suppoost die spelers probeerde te beschermen op het veld die aangevallen werden, zelfs enkelen die klappen opvingen. Dat zijn ook fans, ze staan er ieder thuisduel weer.
Twee thuisduel achter elkaar, negen dagen buffelen voor sommige fans. Het stadion, het plein, het veld, dat gaat allemaal echt niet vanzelf. De veldverwarming heeft gedraaid op volle toeren, de plastieken afdekdeken was weer keurig opgeborgen, het duel van deze zondag moest doorgaan. Ook de PR machine van de club draaide mee, veel duo-kaarten waren er verkocht. Het was een familiedag met een gezellig stadionplein. Ik zag kleine meisjes en jongens over de tribune wandelen, Eagles shawl om de nek en stuiter nerveus. Misschien was dit wel hun eerste wedstrijd, net zoals de mijne in 1988. Ik hoop dat de ouders ze tijdig weggehaald hebben na het einde van het duel, om ze het aangezicht van onnodig geweld te besparen, iets wat ze nooit meer mogen zien.
De club leeft bij de gratie van de vrijwilligers, de fans. Het doet mij dan ook enorm veel pijn, zeker als ik naar al die verschillende fans kijk, uit verschillende milieus en met verschillende motivaties. Pijn dat men op TV alle Go Ahead Eagles fans over een kam scheren, dat ze roepen dat Kowet fans de spelers belaagden. Dat waren zeker geen fans!
Wat waren wij kwaad op De Graafschap ‘fans’ die ‘onze’ spelers, twee jaar geleden, belaagden. Nu zijn ‘wij’ net zo slecht. Ik word er verdrietig van. Hoe kun je jezelf nu fan noemen om datgene wat je vervloekt hebt eigenhandig dunnetjes over te doen. Om je team, je cluppie zo te schande te zetten. Hoe haal je het in je hoofd het veld op te rennen, als kip zonder kop, rollend over elkaar heen.
Met als doel…?