Het is menselijk. We ergeren ons massaal suf. Op nummer één staat toch wel trappen in de uitwerpselen van lieve viervoeters, die op de stoep worden gedropt in plaats van opgeruimd. Bumperkleven en afsnijden in het verkeer, die staat ook zeker in de top tien. Het is asogedrag, geen rekening houden met anderen. In mijn buurtje hoor ik ’s middags regelmatig een fanatieke volkszanger, natuurlijk een gezellig feestje. Als ik langs het feestadres fiets, is er gerekend op veel bezoek, aangezien er een dixie buiten staat. Ach, laat ze lekker een keertje.. gezellig toch? Maar voor nachtwerkers of mensen met slapende baby’s is het gewoon niet zo tof. Ik begin me te irriteren, want ik moet mijn tv-geluid harder zetten om het niet aan te hoeven horen. Inwendig mopper ik door, wat een waardeloze zanger, hij was vast goedkoop.. grrrr.
Wat je zegt ben je zelf
Volgens de Zwitserse filosoof Alain de Botton heeft het allemaal te maken met het zelfbeeld en je inschattingsvermogen of een daad al dan niet expres gebeurt. Ahaa, nu begint ik het te begrijpen. De buurman die even moet boren weet helemaal niet dat je migraine hebt en dus op bed ligt en doet dit echt niet om je dwars te zitten. Toch krijg je als geërgerd mens het idee dat je geplaagd wordt en dat je toch echt even moet opspreken tegen die buur die zijn auto de struiken stuk parkeert. Want dat doe je toch niet?
Doe’s lief
Wat hem ook opvalt, is dat mensen op vervelend gedrag van kinderen veel empathischer reageren. Ze hebben vast honger, zijn niet lekker of iets anders. Dus is het gedrag van stampvoetende peuter enigszins acceptabel. Nu we dit weten kunnen we deze manier van reageren toepassen bij grote mensen irritaties. Natuurlijk is de ergergrens bij de één anders dan bij de ander. Dan komt het toch weer neer op doe’s lief. De landelijke campagne begint op te vallen en juist omdat iedereen het erover heeft, zijn we ons beter bewust van ons eigen gedrag. Leven en laten leven is soms wat kort door de bocht, ergernissen zijn menseigen en zullen er blijven maar vaak is de intentie niet kwaad. Dus, laat ik die volkszanger lekker zingen, zolang hij het maar overdag doet.