Nederland staat vooral in het buitenland nog altijd bekend als een aangeharkt en opgeruimd land. De klassieke huisvrouw met hoofddoek die op een houten trapje de buitenboel doet, is wel uit beeld, maar toch. De afgelopen weken heerste overal het opruimvirus. Daar hadden we tot voor kort opruimgoeroe Marie Kondo nog voor nodig. Nu doen we dat helemaal zelf. Ook bij de milieustraten en kringloopwinkels in Nederland zijn ze daar inmiddels achter gekomen.
De afgelopen weken was het elke dag aansluiten achter in de rij. Ontvangers van textiel kondigden zelfs een lockdown af. De containers konden de afgeschreven kleding niet meer aan. Onder normale omstandigheden hadden wij voor het opruimen natuurlijk één dag bij uitstek: Koningsdag. De kleedjes- en andere markten waar we gezellig alles op straat dumpten. De circulaire economie, zeg maar. Helaas. Ook die markten blijven dit jaar leeg. De koning moet werkloos toezien. Daar hoeven we overigens geen medelijden mee te hebben. De staatssteun aan de BV Oranje is al jaren meer dan op orde.
Daar zullen geen ontslagen vallen. Toch zal dit bindende Oranjemoment op 27 april misschien wel het lastigste worden van de afgelopen weken. We mogen het Oranjegevoel niet onderschatten. Dat kan soms werken als een vaccin. Ook buiten Koningsdag. Want we horen dit jaar ook geen Wilhelmus na een gouden plak van Team Holland op de Olympische Spelen. Om nog maar te zwijgen over Koning Voetbal. We schuiven al die momenten, al die gevoelens door naar 2021.
Psychiaters gaan het er straks druk mee krijgen. Dat dachten de gezamenlijke Oranjeverenigingen ook. We moeten de mensen toch wat opbeuren op Koningsdag nu ze allemaal vooral binnen zitten. Dus Zoomde het bestuur een brainstorm met de meest creatieve onder hen. Dat kon best zonder een communicatieadviesbureau. En dat bleek. Leuk hoor, dat Woningsdag. Maar we zijn na al die weken toch echt wel een beetje uitgewoond.
