DEVENTER – De Walstraat is een bedrijvige straat, waar altijd iets te doen is. Soms iets te veel, want sinds de sloop van de Pikeursbaan, de bouw van winkelcentrum De Boreel, de vernieuwing van de Houtmarkt, de bouw van een parkeergarage en tot slot de jarenlange renovatie van de Houtmarktschool, dreigt de volgende bouwput te ontstaan. De gemeente onderzoekt of er naast de parkeergarage – achter de Houtmarktschool dus – nóg drie woningen gebouwd kunnen worden. De bewoners van de Walstraat, die op dat stukje grond een mooie stadstuin hebben gemaakt, zijn er klaar mee.
‘Het stukje Walstraat dat er niet lijkt te bij horen’, zo wordt de straat wel eens genoemd. Toch is het deel achter de Houtmarkt, grenzend aan het Bergkerkplein en de Roggestraat, ook Walstraat. De meeste bewoners wonen er al tientallen jaren, maar ze voelen zich vergeten. Bij alle bouwperikelen waar ze de afgelopen jaren mee te maken hebben gehad is hun deel van de straat niet verbeterd,
maar juist verslechterd.
Bouwput
Kirsten woont al vijfentwintig jaar in de Walstraat. ‘We hebben vrijwel continu in een bouwput geleefd’, vertelt ze. ‘En er is zoveel beloofd en niet nagekomen: zo zou winkelcentrum De Boreel gebouwd worden in de stijl van de kazerne en er zouden alleen exclusieve merken in komen. Dan wordt er pardoes een woning afgebroken om een doorgang te maken, waardoor ons gezellige hoekje verandert in een fietspad. Na de afbraak van de school aan de Houtmarkt, werd ons pleintje ingepikt. Daar moest een parkeergarage komen voor de mensen van de Pikeursbaan. Waarom eigenlijk? En waarom in onze straat? Wij moeten onze auto’s op straat parkeren met een dure vergunning, waarom zij niet?’
Stadstuin
‘De parkeergarage zou ondergronds komen, maar je ziet het: twee lagen bovengronds’, vult bewoner Gerbrand aan. Hij woont ook al bijna dertig jaar in de Walstraat. ‘Van ons pleintje is nu nog maar een heel klein stukje grond over. Voor dat stukje grond zou geld beschikbaar komen voor de nieuwe inrichting door de bewoners, maar het bleef oorverdovend stil. Dus toen na drie jaar bouwellende eindelijk de bouwcontainers wegwaren, hebben we zelf de schop in de grond gezet. Inmiddels is de tuin bijna klaar. Wat een verademing, al dat groen! We zien ineens vogelsoorten die we hier nog nooit gezien hebben. Enkele bewoners verzorgen een moestuin. Je moet je indenken dat bijna niemand in onze straat een tuin of balkon heeft, dus dit stukje is voor hen heel belangrijk.’
Grachtengordel
Die euforie duurde echter maar kort. Zodra de gemeente op de hoogte was van de tuin, werden de gemeentemakelaar en Kadaster op pad gestuurd. De bewoners hadden grote moeite te achterhalen wat er aan de hand was en schakelden enkele raadsleden in. Navraag
leerde dat er ‘uitgebreid gecommuniceerd was met de bewoners van de Houtmarktschool over de mogelijkheid een drietal huizen te bouwen, als onder deel van de zogenoemde Grachtengordel.’ ‘Nog nooit van gehoord, van die Grachtengordel’, reageert Bart, die
tegenover de tuin woont. ‘En over die huizen al helemaal niet. Waarom communiceer je daarover met mensen aan de Houtmarkt, terwijl de huizen in de Walstraat komen te staan? We worden gewoon wéér vergeten.’ De gemeente reageerde met: ‘Tja, met overige
bewoners hebben we geen contact gehad’.
‘Overige bewoners, zo heten we dus’, verzucht Riet, al vijftig jaar Walstraat-bewoner. ‘Terwijl het in ónze straat gebeurt. We zijn inmiddels een petitie* gestart voor het behoud van onze tuin en enkele raadsleden springen voor ons in de bres. Onze hoop is op hen
gevestigd. Deze allerlaatste vierkante meters willen we niet ook nog kwijt, zeker niet nu het zo’n mooi stukje natuur is geworden.’
*walstraattuin.petities.nl
*DIT IS EEN INGEZONDEN BRIEF, DE REDACTIE HEEFT HIER STANDPUNT OVER
