Als ik op deze woensdagochtend het kleine, maar knusse appartement binnenkom ontmoet ik de vier zussen. Hun moeder is overleden. Iedereen heeft er vrede mee en dat maakt dat de sfeer ontspannen is. Het is goed zo. Er wordt koffie gedronken, gepraat en gelachen. Tussen alle verhalen door krijgt het afscheid vorm. Moeder wenste een crematie en dat moest absoluut in intieme familiekring. ‘’Geen gedoe en geen poespas’’, een uitspraak die ik wel vaker hoor. Maar ja, wat is geen poespas? In haar geval betekende het dat alleen de kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen bij het afscheid aanwezig mochten zijn. En dat waren er al heel wat.
In alles waar wij het over hadden komt naar voren dat moeder een gezelligheidsmens was. Dus ook op de condoleanceavond, welke een avond van tevoren gehouden werd om de andere familieleden, vrienden en buren de gelegenheid te geven afscheid te nemen. Er moest een borrel geschonken worden met iets lekkers bij. Anders was het zo kaal.
Wanneer het vervoer naar het crematorium ter sprake komt wordt er in eerste instantie gekozen voor een standaard rouwauto. Een van de dochters ziet het al voor zich. Een lange stoet met auto’s in polonaise achter haar moeder aan. ‘’Muziekje aan en hapjes erbij’’, zegt een andere dochter. ‘’Zo deden we dat toch altijd als wij op stap gingen?’’
Op dat moment bedenk ik dat dit een gelegenheid is om de uitvaartbus ter sprake te brengen. Het lijkt erop dat dit “laatste uitje” met moeder best gezellig mag worden. Na enige uitleg wordt dit idee enthousiast ontvangen.
Op de dag van de crematie stappen we halverwege de middag met elkaar in de bus. De uitvaartkist staat in het midden. De familie en bloemen in alle kleuren erom heen. Omdat we de bus best een tijd tot onze beschikking hebben maken we eerst een kleine rondrit door Deventer en omgeving alvorens koers te zetten naar het crematorium.
Van het woonadres in Colmschate naar het geboortehuis in het buitengebied van Deventer om vervolgens naar één van haar favoriete plekjes in de buurt van Diepenveen te gaan. De familie stapt bij elke locatie even uit en als eerbetoon aan hun moeder leggen zij een losse bloem neer. Zoals dat bij ieder familie-uitje gebeurde worden er foto’s gemaakt en eenmaal terug in de bus klinkt er Nederlandstalige muziek en gaat er iemand rond met een schaal met lekkers. Zo ging dat altijd als de familie met moeder op stap ging. Zo ook dit laatste uitstapje.
Alexander IJsendorn (38) is uitvaartleider bij Herman Bakker Uitvaartzorg in Deventer. Maandelijks schrijft hij over hetgeen hij meemaakt. Soms informatief, soms met een lach, soms met traan, maar altijd persoonlijk!
