Hallo allemaal, de Luizenmoeder, heerlijke herkenbaarheid
Wat zit ik met verbazende herkenning te kijken naar De Luizenmoeder en ook Aaf en Soof. Hoe heerlijk niet-perfect mag het nu zijn. De tijd van alles-kunnende moeders die op het randje van overbelasting die soms wel en soms niet zo perfect zijn maar dat wel vooral willen laten zien, hebben we gehad. Maar ze zijn er nog wel hoor, dat blijkt niet alleen uit “De Luizenmoeder”, ze staan ook op mijn schoolplein en voor de klas. Al is juf Ank natuurlijk een heerlijke karikatuur. Toch zie ik, sorry, wel trekjes bij de een en bij de ander. En daarom vinden we het massaal zo leuk om naar te kijken.
De moedermaffia
Ik dacht dat het allemaal wel meeviel. Ik doe ook mijn best een betrokken ouder te zijn en een goed contact met school is belangrijk. Volgens mij is het een vrouwending om elkaar zo in de gaten te houden. Ik zie de papa’s dat niet doen. Die halen hun kind van school, doen een klusje en dat is dat.
“Nou, ik ben wel moe hoor, maar bij mij tekent het niet zo”, hoor ik er een moeder met veel kinderen en een leidinggevende functie zeggen. Terwijl ze er echt als een drugsverslaafde uitziet. Geloof het maar lekker zelf, maar ik vind het niet erg dat te zien is dat ik een kort nachtje heb gehad door mijn lieve nachtbrakertjes. Ik zeg altijd: vroeg opstaan doe ik met liefde, niet met plezier. Gewoon eerlijk. Andere medemamastrijders moeten wel eens lachen om mijn openhartige eerlijkheid. Ja, het is gewoon wat het is. Vaak leuk en ook wel eens zwaahaaarr. En dan zijn we moehoeee.
De mist in
Helaas ging het bij mij ook mis bij het uitdelen van de uitnodigingen voor het kinderfeestje. Inderdaad, boze ouders op mijn dak. Want ze hadden toch wel eens gespeeld met elkaar dus hoezo was ZIJ niet uitgenodigd? Ze was erg verdrietig en ineens stonden er wel drie moeders berispend met een vingertje. Ik heb me boos gemaakt en verbaasd en toen eenmalig geschikt.
Die moeder-maffia dus, ik had mijn lesje geleerd. Gelukkig waren er extra auto’s dus ging ik met de hele klas naar een indoor-speelparadijs. Uitsluiting had gelijkgestaan aan oorlog. En dan heb ik het over ouders onderling en niet de lieve kinderen uit de klas. Hilarisch dat dit stukje uit de serie zo één op één klopt met mijn eigen ervaring.
Alle soorten en maten
Ze worden allemaal leuk uitgebeeld in De Luizenmoeder, want iedereen herkent ze. De loedermoeder, die net uit bed komt; de overdreven alleskunner; de super creatieve; de sporty hardloopmoeder; de altijd beterweter; de overgestylde moeder; de ondernemermoeder met een eigen zaak en altijd drukdrukdruk.
Ja, wat voor een moeder ben ik dan? Ik kom altijd net op tijd of net te laat. En best opgewekt maar niet van “Hallooo allemaaaaal!” Het is tenslotte ochtend he? Even creamoeder, luizenmoeder en raamschildermoeder geweest maar dat geteut tussendoor, dat is niet wat voor mij. Want het gaat opeens over andere moeders?? Dus doe ik af en toe iets voor de sportdag, en lever ik knutselmateriaal als daarom gevraagd wordt. En dus heel blij met Pinterest, want dan hoef ik niet alles zelf te verzinnen. Ik blijf zeker kijken naar al die mama’s en lach me suf om Juf Ank en ook Aaf en Soof, lekker gewoon. Lekker hilarisch, chaotisch en onhandig, dus ik herken veel. Maar dan zonder kingsize vest, die is lekker voor thuis. Ben ik ook even lekker Aaf of Soof. Heerlijk!
