Of Trump en Kim ook maatjes zijn, ik vrees van niet. Zolang ze zich maar aan niet-oorlog-veroorzakende afspraken houden. Dan is de wereld weer rustig. Wat zullen ze met elkaar bespreken, zonder diplomaten, bedenk ik me dan. Gaat het ook over ditjes en datjes. Laten ze het masker vallen en wordt er gewoon geouwehoerd? Of trekken ze elkaar aan de stropdas en dreigen ze met bommen? We weten het nou eenmaal niet, ik ben er niet voor opgebleven. Maar er zullen vast nieuwsjunks bij zitten die de wekker ervoor zetten.

Ik bedenk me wat anders bij het woord maatjes.. lifebuddies. Mensen die bij je horen en ook je beroerde buien begrijpen. Bij wie je lelijk mag zijn. Gelukkig heb ik er een paar. Ik kan de deur opendoen en me nog niet gefatsoeneerd hebben, het maakt niet uit. Koffie?

Maar over maatjes.. er is nog een soort.. de maatjesharing, de Hollandse Nieuwe. Afgelopen week werd het eerste vaatje weer geveild. Volgens mijn traditie dus altijd een visje bij het eten, om de beurt trakteren we thuis. Want goedkoop zijn ze niet maar ja.. wel lekker.
Diverse zangkoren bezingen de bijzondere dag, het heeft altijd wel weer iets. Het oer-Hollandse.

Je moet er wel van houden
Sommigen lusten het echt niet. Ja, ze zijn glibberig en je moet ze vers eten, gewoon op de bekende manier bij de kraam met uitjes. Of lekker op een stukje roggebrood. Ik kan er ieder jaar naar uitkijken. De zangkoren erbij, gewoon nostalgie. Ik nodig een oud studiemaatje van me uit die er nog nooit een heeft geproefd, ik vrees dat hij het niks vindt. Hij is vaak op reis en dus niet ingeburgerd. Dat wordt dus tijd. Een Hollandse Nieuwe voor een maatje van ver.

Vorig artikelMedia-ophef rondom uitzending @drtvsport
Volgend artikelStreet Art ter ere van Deventer 1250 onthuld