Je bent een Overijsselaar of je bent het niet. Meestal zijn we het niet. Het woord alleen al. Desgevraagd zijn we vooral Deventernaar of vooruit, Sallander. Zeker, we wonen over de IJssel, maar die Provincie blijft een lastig ding. Daarom worden we eens in de vier jaar herinnerd aan het bestaan van deze bestuurslaag door een ontvangen stempas. Dan mogen we gebruikmakend van ons democratisch recht onze stem laten horen. Ook voor ons oudste democratisch instituut: het waterschap. De nog verder van mijn bed show. En dan helpt het al helemaal niet als landelijke lijsttrekkers chaotische verkiezingsdebatten houden over van alles behalve de Provincie. Komen we er nog niet achter hoe je favoriete partij denkt over het verbod op Paasvuren in jouw regio. Laat staan dat ze in Den Haag het grote belang van carbidschieten onderkennen. Dus staar je maar verdwaasd naar die hele grote houten verkiezingsborden die de gemeente weer braaf heeft opgericht. Een apart fenomeen in deze bijna 100% digitale wereld. De in een keurig Hollands gelid opgeplakte affiches bieden ook geen uitkomst. Evenmin als de ontvangen ellenlange kandidatenlijsten met honderden namen die je niet echt bekend voorkomen. Waar het gros op onverkiesbare plaatsen staat en hoopt dat tenminste de eigen familie hun voorkeurstem op jou zullen uitbrengen. Maar goed dat we vanuit Deventer op tijd onze oud-burgemeester Heidema in Zwolle hebben geparachuteerd. En omdat hij daar op de CvdK-stoel is geland, kunnen we daar het meest provinciaal plezier van hebben. Want ja, we gaan er wel vanuit dat Deventer bij hem een vette streep voor blijft houden. Zo af en toe op het juiste moment een subsidietje naar de Koekstad vanuit de zeer vermogende provincie, kan dan wonderen doen qua betrokkenheid. Beloven wij dat we 20 maart allemaal netjes van ons stemrecht gebruik zullen maken. Hup Andries!
