De Panthera Tigris is een solitair jagend roofdier. Zijn leefgebied is voornamelijk Azië en de populatie slinkt. Af en toe vind je er eentje buiten Azië, een zeldzaam exemplaar welke veelal erg kostbaar is. Go Ahead Eagles vond er eentje in Oss, een rossige, een mannetje op leeftijd. De laatbloeier kwam naar Deventer en jaagt op zijn tegenstanders vanuit het middenveld. Hij is gevreesd om zijn werklust, onverzettelijkheid en tevens diepgang. Hij steekt doorgaans zoveel arbeid in een duel, dat hij voor mij staat te trillen na afloop. Helemaal leeg-gespeeld, de adrenaline nog in de oorlelletjes. Afgelopen vrijdag sprak ik hem weer, de 27-jarige Richard van der Venne. Hij was gefrustreerd, pisnijdig ook. Ik sprak hem als laatste, want een doelpuntenmaker verschijnt doorgaans voor iedere camera en microfoon. Ik aanschouwde hoe hij geduldig iedereen te woord stond, beleefd, ingehouden en zijn woede zichtbaar binnen houdend. Eenmaal voor mijn microfoon zuchtte hij eerst diep, ik sprak hem kort toe en gaf aan dat ik begrip kende voor zijn situatie. Hem laten lopen wilde ik nu ook weer niet, tijgers zijn zeldzaam… Op zijn rechter onderarm prijkt een beeld van een tijger, sluipend naar zijn prooi, grote poten, lichaam in balans, alle zintuigen op scherp, spieren aangespannen. Ik vergeleek hem met een tijger en vroeg of het kenmerkend is voor zijn persoonlijkheid, Richard lachte bescheiden: “Misschien wel…” De tijger was weer een beetje bedaard, kon weer glimlachen, de spanning vloeide langzaam weg uit zijn lijf. Met name de rode kaart, voor collega Corboz, zat hem dwars. ‘Aangenaaid’, zullen we maar op zijn Deventers zeggen, door tegenstander Loen die een pittige overtreding beging. Maar met een gele kaart op zak was Loen slim, hij krijste het uit, deed doen voorkomen dat juist hij geraakt werd en de scheidsrechter trapte er in. Richard was diplomatiek; “gefopt” noemde hij het.
Ik geniet van stille krachten, van de Hans Voskamp’s, Eddy Bosmannen en Van der Venne’s. Arbeid in dienst van het elftal, passie niet onder stoelen of banken stekend, evenmin als teleurstelling. Als je Richard gaandeweg een wedstrijd op de voet volgt, kan je blindelings het duel lezen, Richard is een open boek. Ik lees het boek al weken en ben benieuwd waar het ‘naar toe gaat’, want tot op heden is het voorspelbaar en weinig opwindend.
