Als de eerste asperges hun witte koppen boven het maaiveld uitsteken, is er geen houden meer aan. De aspergeboer wordt bedolven onder bestellingen van mensen die anderen willen zeggen dat ze alweer asperges hebben gegeten. We willen alles onmiddellijk en wel nu. Nu zijn asperges met wat ham en ei goed behapbaar. Maar met al die andere verlangens die zich nog onder de oppervlakte bevinden, wordt het een stuk lastiger. Vooral als we straks buiten weer los mogen als koeien in hun eerste lentewei.
In de grote wei van de festivaltent bijvoorbeeld. De eerste festival-fieldlabs spraken qua animo boekdelen. Volgeboekt met allemaal negatieve mensen en na afloop maar klein aantal positieve casualties. Maakt die jongelui niks uit. De oudjes lijken voorzichtiger en vinden het AZ-vaccin net een Russische roulette. De kans op de kogel is overigens nog minder groot dan het winnen van de hoofdprijs in de Staatsloterij. Maar de vaccin-communicatie is verwarrender dan ooit en dat zorgt voor zelf aangeprate onrust. Gelukkig is er dan nog de prettig optimistische kroegtijger. Het zoogdier waarvan wij bijna dachten dat het uitgestorven was. Maar het kleine flesje prik brengt weer perspectief. En dus hup samen naar het café-fieldlab. In Utrecht waren er 3000 plaatsen in een aantal kroegen om daaraan mee te doen.
Er meldden zich 500.000 mensen aan! Een gevaarlijke graadmeter voor als het straks echt los mag. Wanneer een tsunami van lang ingehouden gezelligheid de Brink in Deventer overspoelt. De eerste versoepeling en de bijbehorende regels helemaal in de soep lopen. De alcohol de laatste nog overgebleven omgangsetiquette wegspoelt. De stoelen door de lucht vliegen en in elke kroeg gevechten losbreken om de laatste vaten bier. De rek was er helemaal uit, zou de politie later begripvol meedelen. De meer dan 900 arrestanten werden per bus afgevoerd naar het fieldlab festivalterrein van Bussloo. Vond de ruime meerderheid heel positief.