DEVENTER – Zaterdag 10 september presenteert Neletta van Heuven vanaf 13.00 uur bij Boekhandel Broekhuis haar nieuwe Deventer horecaverhalenbundel ‘Is deze tafel vrij?’. Carmiggelt noemde zijn vertellingen uit Amsterdamse cafés ‘Kronkels’, Van Heuven noemt haar horecaverhalen ‘Crackers’.
Door Bastiaan Mokkink
Ze houdt de lezer met rake typeringen vooral een lachspiegel voor. Ruziënde familieleden, patserige cabrio-rijders, uitgebluste koppels of ontroerend verliefde 65-plussers; allerlei typetjes passeren de revue, bij bekende horecazaken als het IJsselhotel, The Lemon Tree en diverse zaken op de Brink en het Grote Kerkhof.
Het boek leest als een trein, als een soort eigentijdse Carmiggelt. “Die insteek is inderdaad vergelijkbaar, maar ik wil me nadrukkelijk niet meten aan zijn uitstekende schrijverschap”, vertelt Neletta op het terras van St. Maxime.
Da Mario
Jarenlang had de gepensioneerde psychologe vanuit haar praktijk op de Nieuwe Markt uitzicht op dit terras; horeca was een soort ‘voortuin’. “Als alleenstaande moeder zat ik met cliëntverhalen in m’n hoofd die je vanwege het beroepsgeheim niet kon delen. Ik bedacht toen: belevenissen in de horeca mag je natuurlijk wél opschrijven, als mensen maar onherkenbaar zijn. En nu is er dus een tweede Deventer verhalenbundel.”
Elke horecazaak wordt bij naam genoemd, elk verhaal valt positief uit voor de onderneming. “Vaak laat ik het voorafgaand aan de publicatie eerst even lezen. Je maakt immers de gekste dingen mee, je kunt je afvragen of horecaondernemers het allemaal wel in boekvorm willen teruglezen. Gelukkig is dat nooit een probleem. Het liefst zit ik bij Da Mario; daar zit je vrij dicht op de mensen en er is veel bedrijvigheid in de Vleeshouwerstraat.” Op het eind van de verhalenbundel staan enkele verhalen uit de horeca van Holten, haar tegenwoordige woonplaats.
Humor en ironie
Van Heuven omschrijft zichzelf als ‘Een tikje rebels’ en ‘Iemand die dingen vaak anders doet dan anderen’. “Dat markeert ook de manier hoe ik mensen observeer”, zegt ze. “Ik geniet ervan om op detailniveau bepaalde dingen te ontrafelen. Zeker bij kleinmenselijke hebbelijkheden in de horeca.”
Met humor, ironie en scherpte worden de karakters van de bezoekers ontleed, zonder dat ze zichzelf daarbij ontziet. ”Ik zet altijd met de kleinste details een personage neer, in de stijl van mijn eerdere boek ‘Ons Januslot’, over zingeving via karakterstructuren. Hierin staat omschreven hoe iedereen een tweegezicht, een zogenaamde Januskop, ontwikkelt”, verklaart Van Heuven.